dziura

Słownik języka polskiego PWN*

dziura
1. «otwór w czymś, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia»
2. «zagłębienie w czymś»
3. «brak jakiegoś elementu lub niedobór czegoś»
4. «ubytek w zębie»
5. pogard. «mała miejscowość pozbawiona życia i ruchu»
6. pogard. «źle urządzony, zaniedbany lokal»
czarna dziura «obszar w przestrzeni kosmicznej wytwarzający bardzo silne pole grawitacyjne»
dziura ozonowa «miejsce w atmosferze ziemskiej przepuszczające, na skutek zmniejszonej ilości ozonu, duże ilości promieni ultrafioletowych»
dziura powietrzna «strefa silnego działania zstępujących prądów powietrznych na samolot, który przelatując przez nią, nagle traci wysokość»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego