dziura
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dziura -rze, -rę; dziur
Słownik języka polskiego PWN*
dziura
1. «otwór w czymś, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia»
2. «zagłębienie w czymś»
3. «brak jakiegoś elementu lub niedobór czegoś»
4. «ubytek w zębie»
5. pogard. «mała miejscowość pozbawiona życia i ruchu»
6. pogard. «źle urządzony, zaniedbany lokal»
czarna dziura «obszar w przestrzeni kosmicznej wytwarzający bardzo silne pole grawitacyjne»
dziura ozonowa «miejsce w atmosferze ziemskiej przepuszczające, na skutek zmniejszonej ilości ozonu, duże ilości promieni ultrafioletowych»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
