dzióbać
Słownik języka polskiego PWN*
dziobnąć, dzióbnąć — dziobać, dzióbać
1. «o ptakach: uderzyć dziobem lub zjeść coś, chwytając dziobem»
2. pot. «uderzyć czymś ostrym»
3. pot. «zjeść trochę czegoś»
dzióbać się zob. dziobnąć się.
dziób
• dziobowy
1. «wydłużona, przednia część głowy ptaka zbudowana z rogowych pochew, służąca do chwytania pokarmu»
2. «wydłużone zakończenie niektórych przedmiotów»
3. pejor. «twarz lub usta»
4. pot. «blizna na twarzy, najczęściej po ospie»
5. «przednia część kadłuba statku»
• dziobowy
kliprowy dziób statku «dziób statku mocno wychylony do przodu, podobny w przekroju poprzecznym do wygiętej na zewnątrz rzymskiej piątki (V)»