elektronowy

Słownik języka polskiego PWN*

elektron
1. «trwała cząstka elementarna występująca jako składnik atomu lub w stanie wolnym»
2. «stop złota i srebra używany w starożytności do bicia monet, wyrobu ozdób i naczyń»
3. «gatunek złota o jasnej barwie»
4. «stop magnezu z aluminium i cynkiem, lekki, o dużej wytrzymałości»

• elektronowy
gaz elektronowy «zbiór swobodnych elektronów walencyjnych poruszających się między dodatnimi jonami»
mikroskop elektronowy «mikroskop, w którym wykorzystuje się wiązkę elektronów i soczewki elektronowe, powiększający do 250 tysięcy razy»
mózg elektronowy «dawna nazwa komputera»
chmura elektronowa «w kwantowym opisie: obszar, w którym występuje duże prawdopodobieństwo znalezienia elektronu»
elektronowa powłoka atomu «zbiór elektronów atomowych o tej samej głównej liczbie kwantowej»
lampa elektronowa «przyrząd elektronowy, w którym przewodzenie odbywa się w próżni lub w środowisku gazowym wewnątrz próżnioszczelnego naczynia»
mikrosonda elektronowa «urządzenie elektronowe do wykonywania mikroanalizy ciał stałych»
optyka elektronowa «dział elektroniki zajmujący się budową przyrządów, w których wykorzystuje się wpływ pól magnetycznych i elektrycznych na tor elektronu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego