grzech
Słownik języka polskiego PWN*
grzech
• grzeszyć
1. «w doktrynach religijnych: złamanie zakazu zagrożone sankcjami nadnaturalnymi»
2. «postępek wykraczający przeciw jakimś normom postępowania»
• grzeszyć
grzech ciężki, śmiertelny «w teologii chrześcijańskiej: całkowite i dobrowolne odwrócenie się od Boga poprzez złamanie jego zakazu w sprawach wielkiej wagi»
grzech pierworodny «w religii chrześcijańskiej: grzech Adama i Ewy obciążający dziedzicznie całą ludzkość»
grzech powszedni «w teologii chrześcijańskiej: grzech nieoznaczający opowiedzenia się przeciw Bogu»
grzechy główne, siedem grzechów głównych «w etyce chrześcijańskiej: siedem skłonności do złego; też: postępki popełnione pod wpływem tych skłonności»
żal za grzechy «w religii chrześcijańskiej: skrucha po popełnieniu grzechu, będąca warunkiem jego odpuszczenia»