karabin

Słownik języka polskiego PWN*

karabin «ręczna broń palna o długiej lufie, na której można umocować bagnet»
• karabinowy
ciężki karabin maszynowy «karabin maszynowy przeznaczony do strzelania ze specjalnej podstawy ogniem ciągłym»
karabin maszynowy «karabin, z którego można strzelać ogniem ciągłym, pojedynczym lub seriami»
karabin myśliwski «myśliwska broń palna kulowa, strzelająca pociskami typu wojskowego»
karabin skałkowy «karabin, w którym proch zapalało się od iskierki z krzesiwa (skałki)»
ręczny karabin maszynowy «karabin maszynowy lekkiej konstrukcji przystosowany do przenoszenia»
gniazdo karabinów maszynowych, gniazdo ogniowe «stanowisko obronne małej jednostki wyposażonej w broń automatyczną»
łoże karabinu «drewniana część karabinu służąca za uchwyt i razem z nakładką i okuciem łącząca wszystkie jego części»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego