kotwica
Słownik języka polskiego PWN*
kotwica
• kotwiczny, kotwicowy
1. «stalowy przyrząd składający się z trzonu i kilku ramion zakończonych łapami, po zagłębieniu się w dno utrzymujący statek w jednym miejscu»
2. «metalowy łuk z zakrzywionymi końcami, utrzymujący mechanizm zegara w ruchu jednostajnym»
3. «ruchoma część obwodu magnetycznego przekaźnika służącego do sterowania zestykami»
• kotwiczny, kotwicowy
kotwica admiralicji «kotwica ze składaną poprzeczką i nieruchomymi dwoma łapami»
kotwica martwa «przyrząd do zakotwiczenia na stałe latarniowca, pławy itp.»
kotwica patentowa «kotwica z dwiema ruchomymi łapami na trzonie»
łapa kotwicy «końcowa część ramienia kotwicy zaczepiająca o dno»
pięta kotwicy «dolne zakończenie trzonu kotwicy»
ramię kotwicy «element kotwicy zakończony łapą z pazurem, który po rzuceniu kotwicy zahacza się o dno»
Zagraj z nami!
