liczebniki
Słownik języka polskiego PWN*
liczebnik «wyraz oznaczający liczbę (ilość) elementów lub kolejne miejsce elementu w pewnym zbiorze»
liczebnik główny «liczebnik będący nazwą liczby całkowitej, np. jeden, pięćdziesiąt»
liczebnik mnożny «liczebnik wskazujący, z ilu jednakowych lub jednorodnych części czy elementów coś się składa, np. potrójny, trzykrotny»
liczebnik nieokreślony «liczebnik sygnalizujący liczbę przedmiotów, osób w sposób ogólnikowy»
liczebnik porządkowy «tradycyjna nazwa przymiotnika odliczebnikowego, wskazującego pozycję (położenie) przedmiotu w określonym szeregu przedmiotów, np. czwarty, piętnasty»
liczebnik ułamkowy «liczebnik określający ilość czegoś za pomocą ułamka, np. pół, półtora, półtrzecia, jedna szósta»
liczebnik wieloraki «liczebnik wskazujący na liczbę części składowych lub liczbę gatunków czy odmian danego przedmiotu, np. trojaki»
liczebnik zbiorowy «liczebnik wskazujący na liczbę osób, przedmiotów, pojęć itp., używany z rzeczownikami oznaczającymi istoty różnej płci, istoty młode, zwłaszcza zwierzęta oraz z rzeczownikami występującymi tylko w liczbie mnogiej, np. trzynaścioro, dwoje»