Słownik języka polskiego PWN*

naczelny II «dyrektor, redaktor itp. naczelny»
• naczelna

1. «sprawujący władzę zwierzchnią»

2. «wysuwający się na pierwszy plan»

naczelny wódz «dowódca sprawujący władzę nad całością armii danego kraju»

redaktor naczelny «redaktor odpowiedzialny za całość produkcji wydawniczej wydawnictwa»

naczelne «wysoko rozwinięte ssaki»

redakcja naczelna «kierownictwo zespołu redakcyjnego»

naczelny (organ władzy)

naczelny (miejsce, zadanie)