nadąć
Słownik języka polskiego PWN*
nadąć się — nadymać się
1. «wciągnąć powietrze, wypełniając nim policzki»
2. «przybrać kształt wypukły pod naporem powietrza»
3. pot. «okazać zły humor lub niezadowolenie, robiąc miny, grymasy»
4. pot. «stać się zarozumiałym»
nadęcie pot. «nadmierne podnoszenie rangi, wartości czegoś lub kogoś»
nadęty
• nadętość
1. pot. «mający zły humor; też: świadczący o czyimś złym humorze»
2. pot. «zarozumiały; też: świadczący o czyjejś zarozumiałości»
3. «nienaturalny, przesadny»
• nadętość