okaleczanie
Słownik języka polskiego PWN*
okaleczać zob. okaleczyć.
okaleczały
1. «taki, który stał się kaleką»
2. «o organach, narządach: taki, który został okaleczony»
3. «taki, który został uszkodzony lub zniszczony»
okaleczyć — okaleczać
1. «spowodować czyjeś kalectwo»
2. «spowodować czyjś uraz psychiczny»
3. «poważnie uszkodzić jakiś przedmiot, roślinę itp.»
okaleczyć się — okaleczać się «okaleczyć samego siebie»
