potępić
Słownik języka polskiego PWN*
potępić — potępiać
1. «uznać coś za złe lub kogoś winnym czegoś»
2. «w religiach chrześcijańskich: skazać kogoś na karę piekła»
3. «w odniesieniu do wielu ostrych przedmiotów: uczynić tępym»
potępić się «o wielu ostrych przedmiotach: ulec stępieniu»
potępienie «wyrok potępiający»
potępiony I «skazany na piekło»
wieczne potępienie «w chrześcijaństwie: utrata zbawienia»