potępiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

potępiony; -pieni
potępić -pię, -pią; -p•cie
potępienie; -pień

Słownik języka polskiego PWN*

potępiony II zob. potępieniec
• potępiona
potępiony I «skazany na piekło»
potępić — potępiać
1. «uznać coś za złe lub kogoś winnym czegoś»
2. «w religiach chrześcijańskich: skazać kogoś na karę piekła»
3. «w odniesieniu do wielu ostrych przedmiotów: uczynić tępym»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

potępiony
potępić
potępienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „potępiony” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „potępiony” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego