pruski
Słownik języka polskiego PWN*
błękit pruski, paryski, berliński «ciemnobłękitny pigment, stosowany do produkcji farb malarskich i drukarskich»
kwas pruski zob. cyjanowodór.
mur pruski «ściana o konstrukcji drewnianej wypełnionej cegłą, gruzem lub gliną»
rugi pruskie «wydalenie w 1885 r. ze wschodnich prowincji monarchii pruskiej Polaków posiadających obywatelstwo rosyjskie lub austriackie»