rynek
Słownik języka polskiego PWN*
rynek
• rynkowy • ryneczek
1. «w dawnych miastach: główny plac będący ośrodkiem życia gospodarczego i społecznego»
2. «całokształt stosunków handlowych i gospodarczych»
• rynkowy • ryneczek
chłonny rynek «rynek o dużym popycie»
perski jarmark, rynek «jarmark, na którym sprzedaje się rzeczy często niedostępne w sklepach, zwykle starocie»
rynek kapitałowy «rynek transakcji o terminie realizacji dłuższym niż rok»
rynek konsumenta «rynek, na którym producenci muszą dostosować się do potrzeb konsumentów»
rynek pieniężny «rynek transakcji o terminie realizacji nie dłuższym niż rok»
rynek pierwotny papierów wartościowych «rynek, na którym dokonuje się sprzedaży emitowanych papierów wartościowych ich pierwszym posiadaczom»
rynek podstawowy «część rynku giełdowego przeznaczona dla papierów wartościowych o najwyższej płynności»
rynek producenta «rynek, na którym konsumenci są zmuszeni do nabywania produktów na warunkach określonych przez producentów»
rynek równoległy «część rynku giełdowego przeznaczona dla papierów wartościowych o niższej płynności»
rynek wtórny papierów wartościowych «rynek, na którym obraca się papierami wartościowymi sprzedanymi przez ich pierwszych posiadaczy»
zielony rynek «rynek handlu owocami i warzywami»
rynka reg. «rondelek z rączką lub dwoma uszkami»