skurcz

Słownik języka polskiego PWN*

skurcz
1. «skurczenie się mięśni; też: skurczenie się tkanki organizmu wskutek zmiany długości i napięcia włókien mięśniowych»
2. «zmniejszenie się objętości lub skrócenie się czegoś, np. metali, tkanin»

• skurczowy
skurczony «mający skurczone ramiona, nogi»
skurczyć
1. «skrócić przez ściągnięcie»
2. «pomniejszyć wartość czegoś»
skurcze parte «skurcze towarzyszące porodowi»
skurczyć się
1. «skrócić się przez ściągnięcie; też: o tkaninach: zbiec się»
2. «przygarbić się, kurcząc członki ciała»
3. «stracić na wartości»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego