sól
Słownik języka polskiego PWN*
sól
• solny
1. «biała, sypka substancja o ostrym smaku, używana do przyprawiania lub konserwowania potraw»
2. «skała krystaliczna, z której otrzymuje się tę substancję»
3. «związek chemiczny powstający w reakcji kwasu z zasadą»
• solny
biały cukier, ryż, biała sól itp. «cukier, ryż, sól itp. oczyszczone»
sól angielska, gorzka «substancja krystaliczna występująca w złożach soli potasowych»
sól emska «mieszanina soli metali stosowana przy schorzeniach dróg oddechowych»
sól glauberska «substancja krystaliczna stosowana m.in. jako środek przeczyszczający»
sól kamienna zob. sól w zn. 2.
sól karlsbadzka «mieszanina soli otrzymywana przez odparowanie wód mineralnych lub przez zmieszanie analogicznych soli mineralnych pochodzących z naturalnych źródeł»
sól kwaśna zob. wodorosól.
sól Vichy [wym. – wiszi] «mieszanina soli występujących w naturalnej wodzie mineralnej z uzdrowiska Vichy»
sól warzona zob. warzonka.
warzyć sól «odparowywać solankę w celu otrzymania soli jadalnej»
solić
1. «posypywać, przyprawiać coś solą kuchenną»
2. «nacierać, przesypywać solą lub zalewać roztworem soli jakieś produkty w celu ich zakonserwowania»
ius soli [wym. jus soli] «zasada nabycia obywatelstwa na podstawie miejsca urodzenia»
sole mineralne «sole występujące w przyrodzie – w roślinach, w glebie»
sole trzeźwiące daw. «sole przywracające przytomność osobie omdlałej»
Zagraj z nami!
