teka

Słownik języka polskiego PWN*

teka
1. «duża teczka»
2. «zbiór prac, np. rysunków, reprodukcji, tworzących jakąś całość»
3. «zbiór dokumentów»
4. «stanowisko ministra»
-teka «ostatni człon wyrazów złożonych będących nazwami zbiorów, kolekcji lub miejsc ich przechowywania»
teka redakcyjna «maszynopisy książek gromadzone w redakcji z zamiarem ich wydania»
tek «drzewo o dużych liściach, rosnące w strefie wilgotnych lasów tropikalnych»
• tekowy, teakowy
minister bez teki «członek rządu w randze ministra, niekierujący żadnym ministerstwem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego