terapia

Słownik języka polskiego PWN*

terapia
1. zob. psychoterapia.
2. «określony sposób leczenia za pomocą leków lub zabiegów»
terapia rodzinna, terapia rodzin «podejmowanie prób modyfikacji układu rodzinnego w taki sposób, by nie wyzwalał on zaburzeń psychicznych u swych członków»
intensywna terapia «postępowanie lecznicze w stanach zagrożenia życia, prowadzone w szpitalach na specjalnych oddziałach; też: taki oddział w szpitalu»
terapia fotodynamiczna «metoda leczenia nowotworów, polegająca na podawaniu pacjentowi substancji uwrażliwiającej tkanki nowotworu na światło»
terapia ultrakrótkofalowa «leczenie za pomocą fal elektromagnetycznych o bardzo małej długości i wysokiej częstotliwości»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego