wsteczny
Słownik języka polskiego PWN*
wsteczny
• wsteczność • wstecznik
1. pogard. «hołdujący temu, co przestarzałe, przeciwstawiający się postępowi»
2. «posuwający się, kierujący się lub kierowany w tył»
• wsteczność • wstecznik
bieg wsteczny «bieg umożliwiający jazdę pojazdu mechanicznego do tyłu»
rozwój wsteczny zob. inwolucja w zn 1.
lusterko wsteczne «lusterko umożliwające kierowcy obserwację tego, co się dzieje z tyłu bez odwracania głowy»
upodobnienie wsteczne «dostosowanie artykulacji danej głoski do artykulacji następującej po niej głoski»
