wybaczać

Słownik języka polskiego PWN*

wybaczać I zob. wybaczyć.
wybaczać II zob. wyboczyć.
wybaczać się zob. wyboczyć się.
wybaczyć — wybaczać I «darować komuś winę»
wyboczyć — wybaczać II «spowodować wygięcie czegoś»
wyboczyć się — wybaczać się «wygiąć się»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego