włóknem
Słownik języka polskiego PWN*
włókno
• włókienny • włókienko • włókienkowy
1. «wydłużona komórka pełniąca w organizmie ludzkim lub zwierzęcym określoną funkcję»
2. «jedna z bardzo długich, martwych komórek roślinnych ułożonych w pasma wzmacniające narządy»
3. «surowiec naturalny lub tworzywo sztuczne, z którego wyrabia się przędzę»
4. «jedno z wydłużonych, równoległych względem siebie pasm, na jakie dzielą się niektóre substancje»
• włókienny • włókienko • włókienkowy
rdzenne włókna nerwowe «grubsze włókna nerwowe, otoczone osłonką mielinową»
włókna białkowe
1. «naturalne włókna przemysłowe pochodzenia zwierzęcego, zbudowane z białek»
2. «sztuczne włókna przemysłowe otrzymywane ze zmodyfikowanych białek naturalnych»
włókna karbonizowane «włókna otrzymywane przez częściowe zwęglenie surowca»
włókna mineralne «włókna z substancji nieorganicznych, naturalnych lub syntetycznych»
włókna naturalne «włókna otrzymywane z surowców roślinnych i zwierzęcych»
włókna syntetyczne «włókna otrzymywane z polimerów syntetycznych»
włókna sztuczne «włókna wytwarzane z surowców naturalnych przez ich obróbkę chemiczną»
włókno kokosowe «włókno otrzymywane z owoców orzecha kokosowego»
włókno osiowe zob. akson.
włókno szklane «szkło w postaci nitek, używane m.in. do celów izolacyjnych»