zaufanie
Słownik języka polskiego PWN*
zaufanie
1. «przekonanie, że jakiejś osobie lub instytucji można ufać»
2. «przekonanie, że czyjeś słowa, informacje itp. są prawdziwe»
3. «przekonanie, że ktoś posiada jakieś umiejętności i potrafi je odpowiednio wykorzystać»
zaufać
1. «powierzyć swoje sprawy osobie lub instytucji, której się ufa»
2. «uznać, że czyjeś słowa, informacje itp. są prawdziwe»
3. «uznać, że ktoś posiada jakieś umiejętności i potrafi je odpowiednio wykorzystać»
mąż zaufania «osoba obdarzona zaufaniem, wybrana przez grupę ludzi do reprezentowania jej interesów»
telefon zaufania «poradnia, w której lekarze i psycholodzy udzielają przez telefon porad rozmówcom szukającym pomocy»
wotum zaufania
1. «uchwała parlamentu aprobująca politykę rządu»
2. «uchwała zarządu lub walnego zgromadzenia członków organizacji, stowarzyszenia itp. wyrażająca poparcie dla działalności któregoś z członków lub całego zarządu»