załamanie
Słownik języka polskiego PWN*
załamanie
1. «miejsce, w którym coś jest zgięte»
2. «utrata odporności psychicznej»
3. «nagłe pogorszenie lub zahamowanie jakichś procesów»
załamać — załamywać
1. «zgiąć coś pod pewnym kątem»
2. «naciskając na coś z góry, sprawić, że to pęknie»
3. «pozbawić kogoś odporności psychicznej»
4. «doprowadzić do upadku lub pogorszenia się czegoś»
5. «spowodować zmianę kierunku rozchodzenia się światła lub fali elektromagnetycznej»
załamany «będący w złym stanie psychicznym»
kąt załamania «kąt między promieniem fali załamanym na granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki»
załamać się — załamywać się
1. «zostać zagiętym»
2. «ulec zgnieceniu, pęknięciu lub oberwaniu się pod naporem ciężaru»
3. «stracić odporność psychiczną»
4. «o głosie, dźwięku: gwałtownie urwać się lub obniżyć się na chwilę»
5. «ulec nagłemu zahamowaniu lub pogorszeniu»
6. «o świetle i falach elektromagnetycznych: zmienić kierunek»
