zgonić
Słownik języka polskiego PWN*
zegnać, zgonić I — zganiać I
1. «zmusić człowieka lub zwierzę do opuszczenia jakiegoś miejsca»
2. «goniąc, zgromadzić w jednym miejscu ludzi lub zwierzęta»
zgonić II
1. pot. «zmęczyć długim chodzeniem lub bieganiem»
2. pot. «szybko chodząc, odwiedzić wiele miejsc»
zgonić się pot. «zmęczyć się długim i szybkim chodzeniem lub bieganiem»