zwalać
Słownik języka polskiego PWN*
zwalać II daw. «pobrudzić»
zwalać się I zob. zwalić się.
zwalać się II daw. «pobrudzić się»
zwalić — zwalać I
1. pot. «zrzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu»
2. pot. «spowodować przewrócenie się lub spadnięcie kogoś lub czegoś»
3. «zburzyć coś»
4. pot. «obarczyć kogoś czymś uciążliwym lub nieprzyjemnym»
zwalić się — zwalać się I
1. pot. «spaść na kogoś lub na coś całym ciężarem»
2. pot. «o czymś nieprzyjemnym: pojawić się nagle»
3. pot. «zgromadzić się tłumnie»