łup
Słownik języka polskiego PWN*
łup I
1. «rzecz zdobyta na wojnie lub pochodząca z rabunku»
2. «coś, co zostało zdobyte, zwykle w nieuczciwy sposób»
łup II «wykrzyknik naśladujący uderzenie, zwykle nagłe i mocne»
łupnąć — łupać
1. pot. «mocno uderzyć»
2. pot. «zaboleć pulsująco, rozdzierająco»
3. łupać pot. «rozbijać na części»
4. łupać pot. «łuskać»
5. pot. «strzelić»
łupić
• łupieżca • łupieski, łupieżczy • łupiestwo
1. «pozbawiać kogoś pieniędzy»
2. «rabować»
3. daw. «zdzierać skórę ze zwierzęcia»
• łupieżca • łupieski, łupieżczy • łupiestwo
łupnąć się — łupać się
1. pot. «uderzyć się mocno»
2. łupać się pot. «dawać się rozbijać na kawałki»
3. łupać się pot. «dawać się łuskać»
łupić się
1. «wyzyskiwać się nawzajem, głównie finansowo»
2. pot. «o skorupkach, skórkach owoców, korze z drzewa itp.: być obłupywanym lub obłupywać się»
Synonimy
Zagraj z nami!
