trąba

Słownik języka polskiego PWN*

trąba
1. «dęty blaszany instrument muzyczny»
2. «silnie wydłużony narząd chwytny u niektórych zwierząt, zakończony nozdrzami»
3. «gwałtowny wir powietrza powstający w chmurze burzowej, porywający i niszczący wszystko, co spotka na drodze»
4. lekcew. «o kimś nieenergicznym, niezaradnym»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "trąba"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…olbrzymiego baobabu stał słoń.
Wolno poruszał dużymi uszami, a długą trąbą zwijał w wiązki leżące
przed nim siano i wkładał je…

 

…na niej, i
to ma być muzyka. Idzie, niesie tę trąbę i świata bożego nie widzi. Nie
widzi, że tuż przed…

 

…napłynęły nagle ciche dźwięki charlestona. Słoń poruszył uszami, podniósł nieco trąbę i przestępując z nogi na nogę, najwyraźniej w świecie zaczął…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego