trapić

Słownik języka polskiego PWN*

trapić
1. «niepokoić, martwić»
2. «nękać, gnębić»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…ją siedmiu mędrców w szatach koloru tęczy. – Westchnął.
– Co cię
trapi, Erwinie? – spytałam cicho.
– Pani Dobra i Mądra jest ciężko chora…

 

…myśl, myśl masywna i ciężka jak granit, którą potocznie nazywamy trapiącą.
Zdaje się, że aby przeżyć wielką scenę cmentarną opisywaną w…

 

…odcieniem
czułości do rozumu:
– Daj spokój, Władziu. Przestań się tak
trapić. Jeszcze o psie oko.
Kruczek już zapomniał, a ty wciąż…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego