ułus

Słownik języka polskiego PWN*

ułus
1. «u koczowniczych ludów tatarskich i mongolskich: ogół poddanych jednego władcy»
2. «terytorium wydzielane przez chana każdemu z synów»
3. «osada Kozaków na Syberii w XVI–XVII w.»
4. «jednostka administracyjna i terytorialna tureckich i mongolskich koczowniczych plemion środkowej Azji i Syberii»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego