wycie

Słownik języka polskiego PWN*

wycie
1. «przeciągły, zawodzący głos wydawany przez niektóre zwierzęta»
2. «głośny, przeraźliwy krzyk lub płacz»
3. pot. «głośny śpiew, niemiły dla ucha»
4. «ostry, donośny, przeciągły dźwięk wydawany przez wiatr lub niektóre mechanizmy»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego