ślepota

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ślepota -ocie, -otę
kurza ślepota kurzej ślepoty, kurzą ślepotę

Słownik języka polskiego PWN*

ślepota
1. «utrata wzroku»
2. «niedostrzeganie faktów, zjawisk, sytuacji itp. lub brak umiejętności zrozumienia ich i oceny»
3. lekcew. «człowiek niewidomy, źle widzący lub taki, który czegoś nie dostrzega»
kurza ślepota «upośledzenie widzenia o zmierzchu lub przy przejściu z jasnego do ciemnego pomieszczenia»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego