śpiączka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
śpiącz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
śpiączka
• śpiączkowy
1. «trudna do przezwyciężenia chęć zaśnięcia»
2. «brak energii i niechęć do robienia czegoś»
3. «długotrwała utrata przytomności spowodowana chorobą lub urazem»
• śpiączkowy
śpiączka afrykańska «choroba wywoływana przez pasożyty przenoszone przez muchy tse-tse»
Zasady pisowni i interpunkcji
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
