Banach

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Banach: Stefan Banach, Banacha, o Banachu
ban -nie; -nowie, -nów
Banie Bań; przym.: bański

Słownik języka polskiego PWN*

ban I «drobna moneta rumuńska»
ban II
1. «w średniowieczu: zarządca banatu; później: węgierski namiestnik w krajach słowiańskich w okresie ich przynależności do Węgier»
2. «w Jugosławii w latach 1929–1941: zarządca prowincji»
ban III środ. «zablokowanie niepożądanemu rozmówcy dostępu do czatu»
• banować

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego