Ozorków

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ozor•ków -kowa, -kowie; przym.: ozorkowski
ozorek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
ozor•kowy

Słownik języka polskiego PWN*

ozór
1. «język zwierzęcia»
2. pot. «język ludzki»
3. «potrawa z ozora bydlęcego»

• ozorek • ozorkowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ozorek

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Ozorków” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Ozorków” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego