POP
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
pop- «pierwszy człon wyrazów złożonych mających związek z kulturą masową»
pop-art, popart «kierunek w sztuce współczesnej polegający na tworzeniu kompozycji z przedmiotów codziennego użytku, naśladujący styl reklam, komiksów itp.»
• popartowski, pop-artowski, popartowy, pop-artowy • popartysta • popartystka
• popartowski, pop-artowski, popartowy, pop-artowy • popartysta • popartystka
pop I «duchowny w Kościele prawosławnym i greckokatolickim; w średniowieczu też: ksiądz katolicki»
• popi
• popi