Strzelec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
strzelec
• strzelecki • strzelczyni
1. «ten, kto strzela lub umie dobrze strzelać»
2. «żołnierz wyszkolony w strzelaniu z broni palnej»
3. «w okresie międzywojennym: żołnierz piechoty w stopniu szeregowca»
4. Strzelec «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»
5. «sportowiec specjalizujący się w strzelaniu do celu z ręcznej broni palnej»
6. «zawodnik, który strzelił bramkę»
• strzelecki • strzelczyni
strzelec konny zob. szaser.
strzelec pokładowy «członek załogi samolotu bojowego strzelający z działka lub karabinu maszynowego w czasie lotu»