antena

Wielki słownik ortograficzny PWN*

an•tena -enie, -enę; -en

Słownik języka polskiego PWN*

antena
1. «urządzenie do wysyłania lub odbierania fal radiowych»
2. «czułek stawonoga»

• antenka
antena dipolowa zob. dipol w zn. 2.
antena satelitarna «antena w kształcie czaszy umożliwiająca odbieranie programów telewizyjnych przekazywanych przez satelitę»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

antena

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „antena” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „antena” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „antena” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego