ataman
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ataman -nie; -ni a. -nowie, -nów
Słownik języka polskiego PWN*
ataman
• atamański
1. «dowódca wojsk i naczelnik osiedli kozackich»
2. «dowódca oddziału białogwardyjskiego w czasie wojny domowej w Rosji»
• atamański
ataman koszowy, siczowy «główny dowódca Kozaków na Siczy Zaporoskiej»