balonowy

Słownik języka polskiego PWN*

balon
1. «statek powietrzny bez napędu, składający się z kulistej powłoki wypełnionej gazem lżejszym od powietrza i z zawieszonej pod nią gondoli»
2. «kopuła z materiału umieszczona nad obiektem sportowym»
3. «przedmiot z cienkiej, rozciągliwej i kolorowej gumy, wypełnianej powietrzem, służący do zabawy lub dekoracji»
4. «duże, kuliste naczynie szklane z wąską szyjką do przechowywania cieczy»
5. «piłka rzucona zbyt wysoko podczas gry w tenisa, siatkówkę lub piłkę nożną»
6. «pneumatyczna opona samochodowa lub rowerowa o szerokim przekroju»
7. zob. balonfok.
8. zob. balonkliwer

• balonowy
guma balonowa «guma do żucia tworząca pęcherze powietrza»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego