biedak (biedny)
biedak
Słownik języka polskiego PWN*
biedak
• biedaczek • biedaczka
1. «człowiek niemający dostatecznych środków do życia»
2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie; rzadziej: zwierzę wzbudzające litość»
• biedaczek • biedaczka
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
biedak (biedny)