blank

Wielki słownik ortograficzny PWN*

blank -n•ku, -n•kiem; -n•ków
blan•ki (archit.) -nek

Słownik języka polskiego PWN*

blank I «wyprawiona skóra, używana na wyroby rymarskie i siodlarskie»
• blankowy
blank II, blanka «jeden z zębatych występów w zwieńczeniu murów obronnych i baszt»
blank III «fragment pustej, nienaświetlonej taśmy filmowej»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego