blanko

Wielki słownik ortograficzny PWN*

blan•ko tylko w wyrażeniu: in blanko a. blanco
in blan•ko a. in blanco
Blan•ka (imię) -n•ce, -n•kę, W. -n•ko; -nek

Słownik języka polskiego PWN*

blank II, blanka «jeden z zębatych występów w zwieńczeniu murów obronnych i baszt»
blanki, blankowanie «zwieńczenie murów obronnych i baszt średniowiecznych w kształcie szeregu zębatych, prostokątnych występów z prześwitami»
• blankowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego