brander
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bran•der -dera, -derze; -derów
Słownik języka polskiego PWN*
brander «niewielki żaglowiec naładowany materiałami łatwo palnymi, po podpaleniu puszczany z wiatrem na statki nieprzyjacielskie, stosowany w wojnach morskich w XV–XVII w.»