brandzel
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bran•dzel (skóra) -dz•la; -dz•le, -dz•li
Słownik języka polskiego PWN*
brandzel «skóra służąca do okładania podeszwy wewnątrz obuwia i łącząca spód obuwia z jego wierzchem»
• brandzlowy
• brandzlowy
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Zagraj z nami!
