brylant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
brylant -n•tu, -n•cie; -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
brylant
• brylantowy • brylantowo • brylancik
1. «oszlifowany diament»
2. «o osobie bez skazy lub o rzeczy dużej wartości»
3. «rodzaj szlifu diamentów»
4. «stopień pisma równy trzem punktom typograficznym»
• brylantowy • brylantowo • brylancik
brylant czystej wody «najcenniejsza odmiana brylantu»
