centuria
Wielki słownik ortograficzny PWN*
cen•turia -rii, -rię; -rii
Słownik języka polskiego PWN*
centuria I
• centurialny
1. «najmniejsza jednostka w armii starożytnego Rzymu»
2. «jednostka podziału ludności starożytnego Rzymu oparta na cenzusie majątkowym»
3. «jednostka pomiaru gruntu w starożytnym Rzymie»
• centurialny
centuria II «lecznicza roślina o drobnych, różowych kwiatach»