chałupnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
chałup•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
chałupnik
• chałupniczy • chałupniczo • chałupniczka
1. «rzemieślnik wykonujący u siebie w domu, na własnym warsztacie zamówienia przedsiębiorcy»
2. daw. «chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, zobowiązany do odrabiania pańszczyzny na rzecz dworu»
• chałupniczy • chałupniczo • chałupniczka