ciecz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ciecz -czy; -cze, -czy
ciec ciek•nie (a. ciecze), cieką; ciekł (a. ciek•nął), ciek•ła a. cieknąć
cieczenie
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

ciecz «substancja płynna o określonej objętości, ale bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje»
ciec zob. cieknąć.
cieczenie
1. «powolne zsuwanie się grubej pokrywy zwietrzelinowej po stokach»
2. łow. «szybka ucieczka piesza ptaków»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ciecz
ciec
ciekły
cieknięcie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ciecz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ciecz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ciecz” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego