dokolutka
Słownik języka polskiego PWN*
dokoła I «ze wszystkich stron miejsca położonego w środku, np. Dokoła panował nieład.»
• dokolusia, dokoluśka, dokolutka
• dokolusia, dokoluśka, dokolutka
dokoła II
• dokolusia, dokoluśka, dokolutka
1. «przyimek komunikujący, że to, o czym mowa w zdaniu, ma miejsce ze wszystkich stron czegoś znajdującego się w środku, np. Dokoła klombów posadzono tulipany.»
2. «przyimek określający główny temat tego, o czym mowa w zdaniu, np. Wszystkie jego myśli krążyły dokoła rodzinnego domu.»
• dokolusia, dokoluśka, dokolutka